Begin april heeft de KLM me, met al mijn spullen, veilig naar Nederland gebracht en hoeven er in Nederland alleen nog maar wat stokken te worden gekocht om de mola-blouses op te hangen ....
...... en zwart te worden geverfd.
(uiteindelijk zullen we ze niet eens gebruiken!)
Dan komt Greetje woensdagochtend vroeg voorrijden en laden we alles in haar busje.
Eerst alles maar eens uitzoeken......
....en mijn eigen werk neerleggen in de volgorde waarin het opgehangen gaat worden.
Greetje plakt intussen, de door de organisatie opgehangen zwarte lappen voor de achtergrond van de mola's, strakker vast......
....en dan kan het ophangen beginnen.
15 meter mola en 15 meter eigen werk ophangen is een aardige klus, maar we hebben het,
binnen de tijd, gered en zijn erg tevreden.
Ook de mola's, tasjes en kaarten voor de verkoop liggen op de verstrekte tafels.
Nog even het begin van mijn eigen werk.....
... en de mola's van de andere kant.
Mijn tulpen collectie....
.... ook van de andere kant.
"Reinaldo" mijn trouwe Kuna -Indiaan gids, mocht natuurlijk niet ontbreken.
"Memories" roestquilt 1, met mijn moeders brief...
...en nog een detail van Memories 2, met een eigen brief vanaf Saba, ruim 35 jaar geleden.
Een van mijn koffie Senseo pads serie, gemaakt tijdens een onverwacht verblijf van 7 maanden in Nederland, zonder de beschikking over veel materialen, maar wel veel koffie drinkend bezoek.
Tenslotte de Natuur-serie van de FifteenbyFifteen groep.
Het was geweldig om zoveel ruimte voor mijn werk ter beschikking te krijgen.
Het werd al snel gezellig druk.....
... en er werd ook leuk verkocht.
Mijn zus kwam, als verrassing, als één van de eerste een kijkje nemen.....
.... waarna bleek dat ook nichtje Nicole en een vriendin me onverwacht met een bezoek kwamen verblijden en zelfs aankondigden......
..... dat ze zich ook hadden ingeschreven voor mijn mola workshop,
die elke middag plaats vond en leuk werd bezocht.
Enthousiaste deelnemers.....
... die wel heel veel bewondering kregen voor het handwerk van de Kuna-vrouwen.
Zelfs op de tentoonstelling werd er uitleg over het naaiwerk gegeven.
En dan kondigt zich alweer een volgend kennisje aan: Anita.
Intussen blijft Greetje enthousiast uitleg geven .....
... en duidelijk aangeven wat er precies met de voorstelling wordt bedoeld.
Oude vrienden van Saba komen me met hun moeder opzoeken ....
... evenals oude vrienden uit Sint Eustatius.
Helaas staat Wim niet op de foto.
Tenslotte nog even een foto van mijn super hulp Greetje en mij samen.
Er was me door de organisatie ook gevraagd om een van de drie jury-leden te zijn voor de wedstrijd- quilts.
Bij het uitreiken mocht ik de winnaars toespreken.
Tenslotte kwamen zaterdagmiddag plotseling nichtje Marlies en haar man als verrassing opdagen.
Dus ook daar nog even mee op de foto.
Zij waren bovendien zo lief om de hele mola-collectie mee te nemen, die nu naar Limburg gaat voor een expositie in het Museum van de Vrouw in Echt van 1 augustus tot 31 augustus.
Intussen krijg ik al definitieve resultaten
van de mola-workshop toegestuurd.
Er is zelfs een tas van gemaakt.
Inmiddels ben ik, met al mijn bagage, weer terug op Saba en kan ik terugkijken op een geweldige tijd.
De tentoonstelling was één groot feest en ik heb ongelooflijk genoten.
Dank aan de organisatie voor hun geweldige medewerking en voor de prima verzorging van de inwendige mens.
